Contactlens aanmeten / uitslag onderzoek UMC

15-11-2013.

Nu ik uit de mond van Henny Otten hebt gehoord dat hij dit blog ook heeft gelezen moet ik natuurlijk extra m'n best doen en geen onzin verkopen.

Niet dat ik dat al deed hoor... maar toch...

Vandaag was de "aanmeetdag" aangebroken. Lekker op tijd naar Utrecht en jawel hoor.... géén file!

Ruim voor 14:00 zijn we er al en komen we aan bij de balie.

Wat een drukte vandaag! Alle stoelen bij Visser contactlenzen zaten vol en de andere wachtruimte voor de oogkliniek zat ook goed vol.

Dhr Otten, druk man, loopt helemaal uit zijn agenda maar ik ken 'm ondertussen al een tijdje en dan is wachten niet zo erg. Hij kan er ook niets aan doen.

Een drukke, Engels pratende mijnheer, maakt wat amok aan de balie en reageert nogal geïrriteerd als een dame zegt "one minute". Hij blijkt daaral sinds 13:00 rond te lopen en er is blijkbaar iets ergs aan de hand. De reden weet ik niet, wil ik ook niet weten...maar hij mag voor mij naar binnen en is binnen "one minute" weer buiten en gaat snel weg.

Ik mag naar binnen.

Het meetcircus gaat beginnen. Scan van het hoornvlies levert op dat het opervlakte nog steeds erg onregelmatig is. Vanaf het transplantaat gaat de bovenkant snel stijl omhoog terwijl de onderkant minder stijl omhoog gaat. De nieuwe lens moet daar overheen vallen en dan moet het allemaal nog passen ook.

Uit het rekje met 'paslenzen' (ik schat zo'n 20 stuks) komen er 3 naar voren als mogelijke basis om de pasmeting te doen. De eerste werd geplaatst maar al snel werd duidelijk dat deze te groot was en niet lekker zat. Met knipperen voelde ik de scherpe randen van deze lens en wist ik dat dit 'm niet ging worden. Testlens twee ging beter maar zat toch niet goed genoeg. De derde was raak, althans: "als we daar iets aanpassen en daar en daar rekening mee houden dan.."

Foto's gemaakt en vergeleken de met foto's van de vorige lens. Er was (ook voor mij) duidelijk verschil te zien in de pasvorm. De nieuwe sluit beter aan en past mooi over het transplantaat.

Deze gaat het worden, met een kleine aanpassing.

Nog even een leestest om de sterkte te bepalen en weer klaar.

De lens wordt besteld/gemaakt en zal over twee, drie weken in de brievenbus liggen.

Maandag 23 december staat er al een controle gepland, weer in Utrecht, maar dan het vertrouwde UMC**

We gaan naar huis en sluiten aan in een file...

**UMC belde onderweg naar Utrecht dat het gezichtsveldonderzoek en oogzenuwscan prima was gegaan. Geen vreemde zaken gemeten!! Deze onderzoeken dienen als 'nulmeting'. In december 2014 herhaling van de onderzoeken om verschillen waar te nemen.

Nieuwe onderzoeken.

6-11-2013

Vandaag weer vroeg uit de veren om op pad te gaan naar Utrecht.

De drukte getrotseerd en ruim op tijd aanwezig voor de eerste afspraak.

We waren eigenlijk gewoon 20 minuten te vroeg en waren dan ook verbaasd dat mijn naam al snel werd geroepen. Er was een patiënt niet komen opdagen dus ik mocht lekker snel naar binnen. Een gezichtsveldonderzoek had ik nog niet eerder gehad en waar het mij aan moest denken is een gehoortest en reactietest. Zoiets als ijspegels vangen bij Expeditie Noordpool en Willem Ruis of zo?? Hoe dan ook... Je zit heel kort een lichtje branden en als je die ziet, moet je op een knopje duwen.dat lichtje is zwak, soms zwakker, soms wat helderder. Maar het is dan linksboven zichtbaar maar ook rechtsonder. Dat wisselt steeds. De truc is dat je er zo veel mogelijk moet zien. Al die tijd zit je met je hoofd op zo'n randje en moet je stil blijven zitten en strak vooruitkijken naar een oranje lichtje. Ik kan best begrijpen dat mensen nu afhaken, maar ik weet het niet anders uit te leggen. Neem er zelf een! Dan snap je het precies!! Na 4x een sessie van 30 sec was het andere oog aan de beurt. Het leek gelukt en alle resultaten zijn in mijn dossier verwerkt. Terug naar de wachtkamer.

Ook voor het volgende onderzoek was ik snel aan de beurt.

De OCT, een scan van de oogzenuw, was het volgende spannende onderzoek.

Kijken in een glazen opening in een witte kast. Hierin zocht het systeem mijn oog en zag ik heel veel fel rode strepen van rechts naar links vegen. Lijkt op een foto van een snelweg met lange sluitertijd. Dan streept dat zo leuk. Maar bewoog met flinke snelheid. In een hoek was een X gemaakt met groene lichtjes. Precies in het midden moest ik kijken en toen het tijdstip was aangebroken moest ik heel stil zitten en niet knipperen. Je ziet in/tussen al die andere rode strepen een heldere horizontale streep van boven naar benden gaan, en weer terug. Ik moest denken aan Wie is de Mol, daar gaat zo'n groene streep van boven naar beneden, en weer terug.

Klaar... Volgende oog.

Met 5 minuten stonden we weer buiten en was het al weer klaar.

15 november krijg ik per telefoon de uitslagen te horen.

Deze onderzoeken zijn een 'nul' meting zodat men over 1 of 2 jaar het verschil kan zien wat het ICE Syndrome IN het oog heeft aangericht..of juist niet.

We gaan het zien. Ik was bang dat de felle lichten weer de nodige pijn zou doen in mijn oog, maar dat was niet zo. Het was eigenlijk wel leuk! (Wat zeg ik nou??)