Voelt vreemd, de randen zijn voelbaar maar op de een of andere manier voelt het toch anders aan.
Terwijl Joan zijn tanden poetst laat ik trots zien dat de lens in m'n oog zit.
Maar een seconde later lag hij spontaan in de wastafel. Ik kon 'm net op tijd pakken voordat hij van 19 hoog in het riool terecht zou komen! Schrik.. Maar met de schrik vrij...
De komende dagen maar eens wennen aan de nieuwe lens.
Dat ging op zich goed. Draagcomfort is beter dan de oude lens en dat was de bedoeling.
Ik merkte wel op dat het zicht soms minder was dan de oude, maar goed... Wat is belangrijker.
Maar...
De dagen erna verloor ik de lens spontaan meerdere keren en lag hij op de grond.
Dit is niet goed.
De lens gaat te makkelijk uit, zonder duidelijke reden.
Wat als dit gebeurt tijdens het autorijden...dat zou zeer ernstige gevolgen hebben.
Het makkelijk uitvliegen en het mindere zicht heeft mij doen besluiten de lens niet meer in te doen en de oude weer uit het bewaarsop te halen.
Visser Contactlenzen op de hoogte gebracht zodat ze het weten.
De afspraak voor de controle was al gemaakt en dat was vandaag, 23 december 2013 zover.
Wat ik al vermoede klopte.
Hij past niet goed. Een bepaalde waarde moet 1 worden en is nu 2 waardoor de lens niet goed genoeg 'landt' op het hoornvlies.
De brochure van de lensfabriek kan gelukkig die ene maat aanpassen dus dat gaat gebeuren.
Omdat de lens niet goed past, is er geen goed centraal punt en daardoor is het zicht niet goed.
Als de lens namelijk even rustig stil zit op m'n oog is het zicht wel goed. Een oogmeting leverde namelijk dezelfde correctiewaarde op!
Dus...een nieuwe lens gaat in bestelling, over twee weken komt deze weer aan per post.
Dan komt het vast goed. Tot die tijd de oude lens weer in als ik in de auto stap en verder gewoon weer lekker de bril op. Monobeeld is ook beeld!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten