Het is vrijdag, we gaan weer naar de oogpoli van het UMC Utrecht.
Op tijd aanwezig, maar helaas weer een uur wachten voordat ik word binnengeroepen.
Je zou bijna denken, ik ga de volgende keer gewoon een uur later, maar je zult zien dat het uur wachten pas in gaat als je bent aangemeld....
Maar goed, een spoed-spreekuur heeft nu eenmaal spoedgevallen. Ik ben gelukkig minder urgent dan sommige andere dus die mogen wat mij betreft tussendoor. (maar wachten is nooit leuk)
De controles worden uitgevoerd door dokter Hercegovac. De oogdruk is nu 12. Dit heeft te maken met de andere medicijnen.
Dexamethason werkt oogdrukverhogend maar sinds woensdag moet ik tijdelijk stoppen met dit medicijn.
Ik heb immers nu druppels tegen de bacterie en die twee medicijnen werken niet goed samen.
3x per dag Tobrex druppels en 1x Tobrex zalf voor het slapen doen zijn werk!
De arts zei dat het minder rood is en het geheel ziet er rustiger uit.
De hoofdarts (Dr Copper) die woensdag even kwam kijken, keek ook vandaag weer mee en hij zag ook verbetering.
Een zorg blijft de losse hechting onder het slijmvlies.
Met bovenstaande afbeelding kan ik beter uitleggen wat er mis is.
De klep is duidelijk zichtbaar tussen de oogspieren.
Het vierkantje dichter bij het hoornvlies is een stukje donor oogwit en daar onder gaat het buisje het oog in.
De 4 zwarte kruisjes zijn de hechtingen die bij mij dus los zitten.
Of dat er bij mij ook 4 zijn durf ik niet met zekerheid te zeggen, ik hoor steeds 2 hechtingen.
De klep zit bij mij goed op z'n plek en doet z'n werk prima (met oogdruk 12) maar het andere gedeelte zit dus los.
Als je het ooglid optrekt, en je drukt met je vinger op die plek, kan ik het zelf zien bewegen.
Echt pijn doet alles niet, maar het gevoel is echt niet prettig. Ik noem het een zwaar gevoel.
's Avonds valt het oog vanzelf dicht, net zoals na de operaties en ben ik blij dat ik naar bed kan.
Wat nu... nog even niets.
De bacterie is nog niet weg, dus die moet eerst helemaal verdwenen zijn.
Op 5 november heeft dezelfde arts weer spreekuur en hij kent nu mijn verhaal en status en zal dan beslissen wat nodig is.
Er zijn foto's gemaakt van de huidige situatie en deze worden op 5 november vergeleken met de situatie dan.
Mocht alles vanzelf weer vast gaan zitten (waar ik totaal geen vertrouwen in heb) dan is een ingreep niet nodig.
Zit het toch nog los, zal er een ingreep nodig zijn.
Die ingreep is, voor zover ik dat nu begrijp, het openmaken van het slijmvlies, hechtingen opnieuw vastzetten aan het oogwit, slijmvlies weer sluiten en dát weer hechten.
Het lijkt er op dat de laatste stappen van de operatie zoals uitgevoerd in Rotterdam, in Utrecht worden herhaald.
Ik ben er voorlopig nog niet mee klaar.
Op dit blog vermeld ik mijn ervaringen nadat het ICE syndroom heeft toegeslagen en ik nu leef met een Ahmed valve en hoornvliestransplantatie.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Dinsdag 6 april 2021
Spontaan idee krijgt (hopelijk) goede uitwerking. Hoe dan? Mijn linker 'goede' oog is al even niet zo goed meer. Mijn rechter oog he...
-
23-jan-2010: Mijn eerste Blog op Internet. Hier kan ik duidelijk maken wat ik nou eigenlijk heb en wat ik hiervan merk. Ik heb he...
-
Vrijdag 11 september, de dag van de eerste controle. Mijn gevoel van afgelopen week blijkt juist. Het gevoel was dat hij niet goed past. D...
-
vrijdag 4 september. Het lange wachten is achter de rug. Ruim op tijd vertrokken om ruim op tijd te arriveren in Utrecht. Nog niet zo heel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten