Nieuwe lens en nieuwe lens.

De nieuw aangemeten lens was eind november in de brievenbus beland en daarna in m'n oog gekomen.

Voelt vreemd, de randen zijn voelbaar maar op de een of andere manier voelt het toch anders aan.

Terwijl Joan zijn tanden poetst laat ik trots zien dat de lens in m'n oog zit.

Maar een seconde later lag hij spontaan in de wastafel. Ik kon 'm net op tijd pakken voordat hij van 19 hoog in het riool terecht zou komen! Schrik.. Maar met de schrik vrij...

De komende dagen maar eens wennen aan de nieuwe lens.

Dat ging op zich goed. Draagcomfort is beter dan de oude lens en dat was de bedoeling.

Ik merkte wel op dat het zicht soms minder was dan de oude, maar goed... Wat is belangrijker.

Maar...

De dagen erna verloor ik de lens spontaan meerdere keren en lag hij op de grond.

Dit is niet goed.

De lens gaat te makkelijk uit, zonder duidelijke reden.

Wat als dit gebeurt tijdens het autorijden...dat zou zeer ernstige gevolgen hebben.

Het makkelijk uitvliegen en het mindere zicht heeft mij doen besluiten de lens niet meer in te doen en de oude weer uit het bewaarsop te halen.

Visser Contactlenzen op de hoogte gebracht zodat ze het weten. 

De afspraak voor de controle was al gemaakt en dat was vandaag, 23 december 2013 zover.

Wat ik al vermoede klopte.

Hij past niet goed. Een bepaalde waarde moet 1 worden en is nu 2 waardoor de lens niet goed genoeg 'landt' op het hoornvlies.

De brochure van de lensfabriek kan gelukkig die ene maat aanpassen dus dat gaat gebeuren.

Omdat de lens niet goed past, is er geen goed centraal punt en daardoor is het zicht niet goed.

Als de lens namelijk even rustig stil zit op m'n oog is het zicht wel goed. Een oogmeting leverde namelijk dezelfde correctiewaarde op!

Dus...een nieuwe lens gaat in bestelling, over twee weken komt deze weer aan per post.

Dan komt het vast goed. Tot die tijd de oude lens weer in als ik in de auto stap en verder gewoon weer lekker de bril op. Monobeeld is ook beeld!

Contactlens aanmeten / uitslag onderzoek UMC

15-11-2013.

Nu ik uit de mond van Henny Otten hebt gehoord dat hij dit blog ook heeft gelezen moet ik natuurlijk extra m'n best doen en geen onzin verkopen.

Niet dat ik dat al deed hoor... maar toch...

Vandaag was de "aanmeetdag" aangebroken. Lekker op tijd naar Utrecht en jawel hoor.... géén file!

Ruim voor 14:00 zijn we er al en komen we aan bij de balie.

Wat een drukte vandaag! Alle stoelen bij Visser contactlenzen zaten vol en de andere wachtruimte voor de oogkliniek zat ook goed vol.

Dhr Otten, druk man, loopt helemaal uit zijn agenda maar ik ken 'm ondertussen al een tijdje en dan is wachten niet zo erg. Hij kan er ook niets aan doen.

Een drukke, Engels pratende mijnheer, maakt wat amok aan de balie en reageert nogal geïrriteerd als een dame zegt "one minute". Hij blijkt daaral sinds 13:00 rond te lopen en er is blijkbaar iets ergs aan de hand. De reden weet ik niet, wil ik ook niet weten...maar hij mag voor mij naar binnen en is binnen "one minute" weer buiten en gaat snel weg.

Ik mag naar binnen.

Het meetcircus gaat beginnen. Scan van het hoornvlies levert op dat het opervlakte nog steeds erg onregelmatig is. Vanaf het transplantaat gaat de bovenkant snel stijl omhoog terwijl de onderkant minder stijl omhoog gaat. De nieuwe lens moet daar overheen vallen en dan moet het allemaal nog passen ook.

Uit het rekje met 'paslenzen' (ik schat zo'n 20 stuks) komen er 3 naar voren als mogelijke basis om de pasmeting te doen. De eerste werd geplaatst maar al snel werd duidelijk dat deze te groot was en niet lekker zat. Met knipperen voelde ik de scherpe randen van deze lens en wist ik dat dit 'm niet ging worden. Testlens twee ging beter maar zat toch niet goed genoeg. De derde was raak, althans: "als we daar iets aanpassen en daar en daar rekening mee houden dan.."

Foto's gemaakt en vergeleken de met foto's van de vorige lens. Er was (ook voor mij) duidelijk verschil te zien in de pasvorm. De nieuwe sluit beter aan en past mooi over het transplantaat.

Deze gaat het worden, met een kleine aanpassing.

Nog even een leestest om de sterkte te bepalen en weer klaar.

De lens wordt besteld/gemaakt en zal over twee, drie weken in de brievenbus liggen.

Maandag 23 december staat er al een controle gepland, weer in Utrecht, maar dan het vertrouwde UMC**

We gaan naar huis en sluiten aan in een file...

**UMC belde onderweg naar Utrecht dat het gezichtsveldonderzoek en oogzenuwscan prima was gegaan. Geen vreemde zaken gemeten!! Deze onderzoeken dienen als 'nulmeting'. In december 2014 herhaling van de onderzoeken om verschillen waar te nemen.

Nieuwe onderzoeken.

6-11-2013

Vandaag weer vroeg uit de veren om op pad te gaan naar Utrecht.

De drukte getrotseerd en ruim op tijd aanwezig voor de eerste afspraak.

We waren eigenlijk gewoon 20 minuten te vroeg en waren dan ook verbaasd dat mijn naam al snel werd geroepen. Er was een patiënt niet komen opdagen dus ik mocht lekker snel naar binnen. Een gezichtsveldonderzoek had ik nog niet eerder gehad en waar het mij aan moest denken is een gehoortest en reactietest. Zoiets als ijspegels vangen bij Expeditie Noordpool en Willem Ruis of zo?? Hoe dan ook... Je zit heel kort een lichtje branden en als je die ziet, moet je op een knopje duwen.dat lichtje is zwak, soms zwakker, soms wat helderder. Maar het is dan linksboven zichtbaar maar ook rechtsonder. Dat wisselt steeds. De truc is dat je er zo veel mogelijk moet zien. Al die tijd zit je met je hoofd op zo'n randje en moet je stil blijven zitten en strak vooruitkijken naar een oranje lichtje. Ik kan best begrijpen dat mensen nu afhaken, maar ik weet het niet anders uit te leggen. Neem er zelf een! Dan snap je het precies!! Na 4x een sessie van 30 sec was het andere oog aan de beurt. Het leek gelukt en alle resultaten zijn in mijn dossier verwerkt. Terug naar de wachtkamer.

Ook voor het volgende onderzoek was ik snel aan de beurt.

De OCT, een scan van de oogzenuw, was het volgende spannende onderzoek.

Kijken in een glazen opening in een witte kast. Hierin zocht het systeem mijn oog en zag ik heel veel fel rode strepen van rechts naar links vegen. Lijkt op een foto van een snelweg met lange sluitertijd. Dan streept dat zo leuk. Maar bewoog met flinke snelheid. In een hoek was een X gemaakt met groene lichtjes. Precies in het midden moest ik kijken en toen het tijdstip was aangebroken moest ik heel stil zitten en niet knipperen. Je ziet in/tussen al die andere rode strepen een heldere horizontale streep van boven naar benden gaan, en weer terug. Ik moest denken aan Wie is de Mol, daar gaat zo'n groene streep van boven naar beneden, en weer terug.

Klaar... Volgende oog.

Met 5 minuten stonden we weer buiten en was het al weer klaar.

15 november krijg ik per telefoon de uitslagen te horen.

Deze onderzoeken zijn een 'nul' meting zodat men over 1 of 2 jaar het verschil kan zien wat het ICE Syndrome IN het oog heeft aangericht..of juist niet.

We gaan het zien. Ik was bang dat de felle lichten weer de nodige pijn zou doen in mijn oog, maar dat was niet zo. Het was eigenlijk wel leuk! (Wat zeg ik nou??)

18 oktober 2013 Controle contactlens

Vandaag weer voor controle naar Utrecht.
Nu niet voor het transplantaat maar voor de contactlens.

De leestest ging prima! 1.25! Dat wil zeggen dat ik meer dan 100% kan lezen van de letters.

Maar op de vraag hoe het comfort is moest ik eerlijk zijn en zei ik: "Het is een noodzakelijk kwaad" Als ik 'm niet in hoef, doe ik 'm niet in.

Bij thuiskomst na een dag werk gaan de lenzen direct uit. Dan hebben m'n ogen weer rust. Omdat ik vrijdag niet werk draag ik 'm dus 4 dagen van de week. Gemiddelde draagtijd is 8 uur per dag. Tijdens vakanties draag ik eigenlijk helemaal geen lenzen.

Dat was toch niet wat ze wilde horen dus is de lens kritisch bekeken.

Dat leverde op dat de pasvorm inderdaad niet meer 100% aansluit bij de vorm van mijn hoornvlies.

Een gedeelte moet steiler en overdwars moet er weer iets platter..en dat alles in Jargontaal... Maar dat zegt mij niets. Kortom: Hij is goed, maar het kan beter.

Dus: vrijdag 15 november mag ik weer terug voor een complete meting. Ik krijg dus weer een nieuwe lens! De derde in bijna 4 jaar tijd na de operatie.

Oh nee.. Het eerste jaar had ik natuurlijk nog hechtingen in mijn oog dus eigenlijk is het de derde lens in 3 jaar.

Ik hoop dat deze meer comfort geeft want dit type lens is het enige dat op mijn oog past. Door dat klepje is er te weinig ruimte voor een scleralens.

Als die lens ook niet lekker zit....dan..... Ik wil er nog niet aan denken.

Het valt toch mee...

...Ook zou je dat niet zeggen.

15:20 stond de afspraak gepland in de agenda's.

Helaas was het, zoals bijna altijd, weer druk en liep het "iets" uit.

16:30 ging de deur open en werden we naar binnen geroepen.

Na het inlezen van de gebeurtenissen van vorige week zei dokter van der Werf dat het nog erg rood was.

Dat ons ook al opgevallen.

Maar wat gaan we er aan doen?

Niets dus.

De zwelling van het slijmvlies is minder en mijn oog kan ik weer volledig sluiten.

Het bloed heeft zich verspreid over het hele oogwit en zal door het lichaam zelf worden opgenomen.

Al met al dus niets nieuws gehoord dan dat we al wisten.

Is er dan helemaal niets te melden?

Jawel.. De oogdruk is nog steeds 12 mmHg dus dat is goed nieuws!

Het druppelen met vexol moet van 1x naar 3x per dag.

Dit kan er toe bijdragen dat het bloed eerder wordt opgenomen.

Dit moet ik 1 week doen, dan weer terug naar 1x daags.

Al die tijd mag mijn contactlens niet in dus autorijden of werken zit er de komende week niet in.

Als ik m'n vingers even niet gebruik om een foto te maken, valt het best wel mee! Toch?

De tijd, en de rust, zal het leren.

Als het zweet je uitbreekt...

...dan is er iets mis.

Ik had vanmorgen deze ervaring om 8:30 op mijn werk. (25 juli 2013)

Aangekomen en geïnstalleerd voelde m'n contactlens niet lekker in m'n oog.

De hele dag in Steenbergen is meestal zo'n dag dat ik de contactlens uit doe om de dag door te komen. Dat dit nu al op dit vroege tijdstip 'moest' was nieuw.

Lenzendoosje op tafel, spiegeltje erbij en toen zag ik het.

Vanuit mijn ooghoek was een dieprode kleur te zien waar het normaal wit is. Niet alleen dat, het werd nog dik ook. Dus het nare gevoel kwam niet van de contactlens maar van de rest eromheen. Ik had geen zuignapje om de contactlens eruit te halen meegenomen want dat doe ik 'in geval van nood' gewoon even met de vinger. Een chinees oog trekken, knipperen en POP! lens uit. Maar dat durfde ik even niet.

Het voelde niet goed en rood vollopen ging gewoon door. Zoveel roods op je nuchtere maag blijkt mij niet te liggen. Het zweet brak mij letterlijk uit dus het nummer van de oogpoli maar eens bellen. Collega Kees haalde spontaan een glas water. Nog bedankt Kees!

Inmiddels zat ik al een tijdje in de wacht bij het noodnummer van de oogpoli van het UMC. Dit duurde echt te lang en dan komen er verschillende gedachten in je hoofd. Afstoting, weer maanden uit de roulatie, vakantie in de soep, enz, enz.

De verpleegkundige weet mij gerust te stellen door te zeggen dat het springen van een adertje vaker voorkomt en dat ik me geen zorgen hoef te maken over het transplantaat. Maar de vraag: "hoe laat kunt u hier zijn?" baarde mij toch wel zorgen.

Probleem... ik kan niet rijden met dit oog... ik zit in Steenbergen... man zit thuis zonder auto... ziekenhuis staat in Utrecht... maar dit probleem werd geweldig opgelost door collega Erwin die aanbood mij naar Utrecht te brengen.

Om 10:30 was er een afspraak gemaakt bij dokter De Visser. Ze kende me nog en dat is dan wel weer fijn.

Uitkomst onderzoek: Transplantaat is prima. Helder en niets mis mee. Oogdruk was 12 mmHg dus nog steeds op orde! Bloeding is helaas gewoon pech, adertje gesprongen en heeft helaas lang gebloed waardoor het oogwit zich helemaal vulde met bloed en dik werd.

Dit moet vanzelf wegtrekken en kost een aantal dagen.

De zwelling zit goed in de weg om normaal te kunnen knipperen want het oog sluit niet meer goed. Daardoor moet ik nu overdag veelvuldig druppelen met Vidisic, een kunsttraan om alles lekker nat te houden want anders droogt het transplantaat uit.

De contactlens mag niet meer in totdat het weer goed is. Dat is wel een domper want daardoor mag ik nu niet meer autorijden. Geen diepte zien is geen aanrader in een auto.

Erwin heeft mij thuis afgeleverd en Joan is met hem naar Steenbergen gereden om de auto op te halen.

Al met al weer een spannende dag.

Nu rustig aan doen en de bloeding laten herstellen.

Maandagmiddag terug naar het ziekenhuis voor extra controle.

25 maart 2013 extra controle

Vanmorgen vroeg om 8.00 al op controle bij het UMC Utrecht.
Ruim op tijd vertrokken maar door drukte in het verkeer net op tijd bij de balie. Ik mocht na een paar minuten al de onderzoekskamer binnen en de oogdruk was prima! Vorige keer nog 28 en 'slechts' 11 mmHg. Het extra druppelen met Cosopt doet z'n werk.
Gelukkig geen scenario's van operatie of zoiets. Nee.. Gewoon over 6 maanden terugkomen en lekker blijven druppelen. Een kleine extra belasting maar goed te doen. Na twee weken is het al weer gewend en beter dit dan "het mes"

11 maart 2013 onderzoek

Vandaag, 11 maart 2013, was er weer een onderzoek gepland omdat het nu ruim 3 jaar na de operatie is.

Met goede moed naar Utrecht gereden voor het, inmiddels bekende, onderzoek.
Oogdruk, leestesten, bolling hoornvlies, aantal endotheel cellen, dikte hoornvlies.
Alles ging eigenlijk goed, behalve de oogdruk. Deze was met bekende luchtpufje niet te meten. Dat is geen goed nieuws, want dan is de druk te hoog.
Om de druk dán te kunnen meten verdoven ze het oog en gaat er een drukmeter op. Merk je niets van hoor, je ziet alleen een blauw, lichtgevend rondje en meten ze direct op het oog.
Daar kwam waarde 28 uit.
Dat is veel te hoog.
Een jaar geleden mocht ik minderen met medicijnen maar dat gaat blijkbaar niet goed.
Ook waren de oogleden van beide ogen licht ontstoken dus alles bij elkaar toch slecht nieuws.
Als alles goed zou zijn geweest had ik pas over twee jaar terug moeten komen maar dat verloopt nu anders.
De medicatie wordt weer opgeschroefd en ben ik weer een aantal stappen terug.
Ik moet nu dagelijks 3 medicijnen nemen. 1 oogdruppel Vexol per dag, 2 druppels Cosopt en 1 week per maand smeren met Fucithalmic, een goedje om de ooglidontsteking te remmen.
Over twee weken moet ik terugkomen om te bekijken of het beter gaat.
Is dat niet het geval, dan gaat Dr van der Lelij contact zoeken met de arts die het Ahmed klepje in m'n oog heeft geplaatst om te bedenken hoe ze de oogdruk naar beneden kunnen krijgen.
Al met al ben je er weer mooi klaar mee. Straks krijg ik nog een PopEye!
Dat het een lang proces zou worden wist ik 3 jaar geleden al, maar dat het nu nog steeds zo'n gedoe is, dat valt eigenlijk wel tegen. Zeker als je zelf denkt dat het allemaal wel goed gaat. Je went aan hoe je leeft en als je amper pijn hebt, denk je er niet zo over na.

Gelukkig is er ook wat goeds te melden want de leestest ging prima.
0.8 dat gelijk staat aan 80% zicht. Mét de contactlens natuurlijk want zonder lens is er nog steeds geen helder beeld te bakken voor mij..
Dit 80% is wel minder dan een paar weken geleden. Toen had ik een leestest bij de contactlenzenafdeling en daar kwam 100% ui.! 100%!!... dat was lang geleden..
Maar... het was ochtend, 10:15, de lens zat lekker en dat scheelt. 'ideale omstandigheden'
Vandaag, middag, 's morgens gewerkt en dan in de auto naar Utrecht, het telt allemaal mee. En dan gaat het 'zien' een stukje minder.
Nu, thuis, is de lens gewoon uit en doe ik het weer 'mono'
We gaan weer vrolijk druppelen en wachten 25 maart af.